A finalidade deste blog é a realización do proxecto do Ciclo Superior de Xestión e Organización dos Recursos Naturais e Paisaxísticos no IES de Arzúa (A Coruña), asignatura impartida por Marina Engroba.
O noso obxectivo é a realización dun estudio xeral das Illas Cies, co que pretendemos amosarvos a extraordinaria beleza e singulariedade deste fermoso lugar.
Esperemos que vos guste e que vos sirva de utilidade toda a información que vos ofrecemos neste blog.

2/3/09

Principais problemas da flora e fauna

O estado de conservación do ecosistema mariño en xeral é bo, aínda que son susceptibles á contaminación por hidrocarburos procedentes do trafíco mariño, por sustancias orgánicas procendentes do turismo en época estival, por contaminantes procedentes da ría e por técnicas de pesca dañinas para o medio mariño.
En canto ó alto valor ecolóxico que existe no lago, este pode verse facilmente ameazado dada a súa sensibilidade e vulnerabilidade debido á presión humana que exerceu e aínda exerce sobre el. As infraestructuras artificiais son as responsables da alteración dinámica sedimentaria do complexo, do escaso intercambio co medio externo e de favorecer a sedimentación e o progresivo descenso de profundidade. O feito de que o dique sexa un paso casi obrigado na visita ás illas, a gran afluencia de visitantes, a proximidade do campamento e o areal das Rodas, deben de considerarse á hora de regular as actividades que se poden practicar nesta zona, extremando o coidado e mantendo sempre unha actitude respetuosa co medio.
As dunas tamén sufriron o seu, pois a mediados do século pasado fixeronse fortes extracións de area, provocando a suavización do relevo dunar con pérdida de altura das dunas, erosión e redución da largura da praia. Actualmente, este efecto estase a ver potenciado polo tránsito veraniego de miles de visitantes. O pisoteo presenta o fundamental problema que afecta sobre todo á vexetación das praias e dunas, polo que hoxe en día están actuando para que estas zonas de alto valor ecolóxico non resulten irreversiblemente danadas.
O traballo do parque para evitar que isto suceda consiste en vixiar o cumprimento da normativa existente e regular as actividades que se levan a cabo dentro do seu territorio para que se desenrolen de forma sostible, para evitar na medida do posible que os ecosistemas naturais non se vexan afectados.
Pero o principal problema para a conservación deste medio foi a presión humana. Nas illas fixeronse moitas plantacións de eucaliptos, pinos e acacias que o que fixeron foi desplazar a vexetación autóctona. A erradicación destas especies alóctonas e de moitas outras que chegan enganchadas nas embarcacións ou arrastradas polo mar, é un proceso a largo prazo sobre o que se está traballando. De feito, dende xaneiro están levando a cabo un proxecto Científicos da Universidade de Vigo, dirixido por María Calviño, que consiste en ir a bordo de ultralixeiros dotados con sensores de especies invasoras para poder así determinar as áreas nas que se localizan estas plantas. Con esta teledeteción o que se pretende e abaratar custos con respecto os sistemas tradicionais de mostreo de campo ademais de poder obter imaxes de zonas amplias de forma simultánea, tamén chega a distinguir individuos afectados por enfermidades e permite rastear zonas de dificil acceso.
Este proxecto centrarase nas especies máis perigosas para esta zona, que son: Acacia melanoxylon, Oxalis pes-caprae, Arctotheca calendula, Carprobrotus acinaciformis e Carpobrotus edulis. Todas son de orixe sudafricano agás a acacia que ten a súa orixe en Australia.
Unha vez que se demostre a validez do método realizarase un análise para ver a súa viabilidade técnica e económica para extendelo a xestión ambiental dos demais parques nacionais españoles e para facer seguimentos periódicos.

0 comentarios:

 
ILLAS CIES - © 2007 Template feito por Templates para Você