Características xerais

O relevo das illas Cíes destaca polo seu perfil asimétrico, onde se diferencian dúas vertentes con características morfolóxicas diferentes.
A vertente occidental, con fortes desniveis, caracterízase pola altitude e dureza dos seus acantilados e covas, creados pola forte acción erosiva do mar. A vertente oriental, en contraposición, destaca polo seu relevo máis suave definido por ladeiras que descenden ata praias de fina area. Isto débese a que esta vertente se atopa mais protexida da acción erosiva do vento e do mar.

O substrato xeolóxico está constituído case na súa totalidade por granitos, no que se intercalan rocas filonianas que forman pequenos diques de cuarzo, aplitas o pegmatitas y metasedimentos, que resultan ser as rocas máis antigas.

En canto a súa composición mineralóxica, destacar que os minerais primarios polos que está composta a rocha nai son o cuarzo, feldespato potásico, plaxioclasas, moscovita e biotita.

Os solos caracterízanse por presentar una textura desequilibrada, areosa franca ou moi areosa. Posúen un marcado dominio de fracción area (≈ 85%) fronte aos limos (≈ 8%) ou as arxilas ( ≈ 7%). A súa estrutura está moi pouco desenrolada ou carece dela, debido á débil agregación entre os seus compoñentes orgánicos e minerais.

O clima presenta aspectos que diferencian este territorio da maior parte da Galicia atlántica. As escasas precipitacións anuais son debidas tanto ó efecto de insularidade, que impide a retención e precipitación das nubes, como a marcada depresión pluviométrica estival, que coincide co momento de máximas temperaturas, da lugar a un importante período de seca. No diagrama de Gaussen que se mostra a continuación, aparecen representados os resultados obtidos da estación meteorolóxica das illas, e nel pódese observar o importante período de seca que existe.

Segundo isto, as características climáticas parecen axustarse máis ás existentes na rexión mediterránea que á atlántica. Atendendo á clasificación climática de Allúe, presentan un clima mediterráneo húmido de tendencias atlánticas. Da mesma forma, segundo os índices de mediterraneidade utilizados por Rivas- Martinez para deslindar a rexión Mediterránea da Eurosiberina, obtéñense valores próximos á primeira.